Auctor - Editor - Translator       Textuum Latinorum


Editiones textuum  -   Versiones litteraturae
Fabulae romanicae Süskind, Patrick fragrantia
Diurnarii quid scripserint de "Fragrantia":
spiegel
abendblatt
swp

FRAGRANTIA - HISTORIA HOMICIDAE

Fabula Romanica a.1985 edita, c.t. „Fragrantia – Historia homicidae“ est liber Theodiscus in toto orbe terrarum plurimum divenditus. Ex opere Erici Mariae Remarque edito, c.t. „In occidente nihil novi“, nullus liber Theodiscus toties est venditus quoties „Fragrantia“. Cinemate secundum eiusdem libri argumentum a Thoma Tykwer atque Bernhardo Eichinger confecto, quod m.Sept. a.2006 inceptum est in cinemateis monstrari, „Fragrantia“ ad novam claritudinem pervenit. In hac re iterum iterumque disputatur, quatenus mundus huius fabulae olfactorius summâ cum subtilitate descriptus exhiberi possit cinemate, quo nullus sensus possit concitari nisi oculi et aures.

Mihi quidem hac fabulâ primo perlectâ erat persuasissimum: hoc opus a me conversum iri in Latinum, aut, ut dicam verbis Grenulii Süskindiani: hoc diadema fragrantiarum a me fabricatum iri, quanticumque constaret!  

At quomodo hoc facerem?  In litteraturâ Latinâ nusquam exstat fabula Romanica comparabilis – ne dicam de fabulâ „postmodernâ“, qualis „Fragrantia“ a viris litteraturae doctis esse dicitur. Fabulae Romanicae in litteraturâ Latinâ generaliter sunt perquam rarae, antiquae fabulae Romanicae Latinê scriptae  nobis traditae non sunt nisi tres: Petronianum „Satyricôn librorum“ fragmentum et Apuleii „Asinus aureus“ (i.e. „Metamorphoses“) et „Historia regis Apollonii Tyri“. 

Quid? Quomodo omnes illas fragrantias subtilissimê distinctas, omnia illa Patricii itinera cogitationum phantastica  - Grenulii experientiam excitatoriam, qua in struice cremiorum Dominae Gaillard iacens sibi videatur totus ligneus tamquam Pinoculus, cum primum olfaciat, quid sit lignum, pelles bestiarum foetidissimas, umores aeternos, liquores acidos causticos, quibus scatet Grimalii officina coriaria, Baldinii myropolium fragrantiis superabundans, eiusdem viri vanitatem, spes conceptas deceptasque, technas subobscuras, narratiunculas ridiculas et gloriosas, quas idem myropoeus habet ante alambîcum sedens, audacissima illa somnia fragrantiarum, quae Grenulius solitudini olfactoriae deditus somniat in exedrâ purpureâ inque cavernâ Plumbi Cantaliani,  theorias inventionesque immaniter absurdas Marchionis de Taillade-Espinasse  eiusque connubium in Monte Canigone cum fluido caelesti facto, socii myropoei Iohannis Baptistae enantheses homicidiales, paetulos oculos patrantes Dominae Arnulfiae lucripetae essentiam absolutam lucrosissimam aspicientis, auram seminalem Druotii socii solidi salacisque, quocum Domina communicat fabricam necnon torum coniugalem, Richisii mentem frigidê mercatoriam, eiusdem persuasiones illuminismo insignes sagacitatemque detectoriam – et, cum Grenulii myron amoriferum sit odoratus – eiusdem  blandimenta ineptê amatoria, quae insusurrat homicîdae suae filiae! -  ingens illud bacchanal Grenulii myro amorifero in urbe Grassâ effectum, in quo episcopus ille viridi petasunculo obtectus, sacerdos et massonissa, burgenses agricolaeque, homines clerici et saeculares omnis condicionis omnisque proventûs corripiuntur lubidine vehementissimâ, denique myropoei omnium saeculorum ingeniosissimi exitus anthropophagus  – quomodo omnes has plăgâs fragrantissimas rêgis phantasiae, omnes has metaphoras, allegorias, phantasmagorias Patricii Süskind verbis valentissimas transformarem in sermonem Caesaris Ciceronisque, qui potius quadam ieiunitate, immo ariditate esse dicitur?

Sed in hac fabulâ Latinê reddendâ, quae agitur saeculo duodevicesimo, vix ullae voces novatae sunt necessariae – praeter eas, quae ab ipso auctore in textu originali sunt confictae. E contrario pleraque verba locutionesve invenies in litteris Latinis iam pridem scriptis – si quidem fontium peritus es satisque patiens.  Nam in modernis textibus Latine reddendis imprimis eo difficultates exoriuntur, quod in lexicis vernaculo-Latinis nequaquam indicantur omnia  vocabula Latina aetatis antiquae – ne dicam de vocabulis litteraturae mediaevalis et neolatinae.

Cum in Oriente Extremo fungerer munere lectoris universitarii, per binarum feriarum semestralium spatium, per hiemem annorum 2002 et 2003 et aestatem anni 2003, per tempus sat longum, adhibitis multis lexicis bonis (variarum disciplinarum, quales sunt botanica, zoologica, pharmaceutica, medicinalia) et chartothecâ, cuius nŏtae scriptae erant spatio fere tricennali, quo perlustraveram litteras Latinas omnium aetatum, a Latinitate priscâ ad recentissimam – effectum est, ut paulatim et gradatim maturesceret „Fragrantiae“ Süskindianae versio Latina, qua postquam saepe muginatus conatusque erravi, denique tam contentus sim, ut pro certo habeam eandem neque argumenti neque sermonis fidelitate cedere Fragrantiae in quamvis linguam modernam conversae.  (N. Groß) 
 

Domus editoria  LEO LATINUS


Editio originalis: Patrick Süskind, Das Parfum. Die Geschichte eines Mörders, Zürich, Diogenes Verlag, 1985

(Ad vocabula "Fragrantiae" intelligenda tibi commendamus "Glossarium Fragrantiae", quae etiam est encyclopaedia latinitatis universalis. Hoc opus accipies hic.)

336  paginae, 11,2  x 18  cm, liber charta contectus
ISBN 978-3938905-31-9
num.mandatelae: 00606 pretium €  32,00
Exemplum legibile(pdf193KB) 
Liber
sursum retro