Gerharti Hauptmann fabula novella a Nicolao Groß in Latinum conversa. Haec fabula ratione naturalismi stupendâ cum vi dramaticâ narrata multum valet ad historiam litteraturae Theodiscae.
Versioni subiunctum est glossarium copiosum.
Thilus custos ferriviae est vir pius et diligens, qui officio suo fungitur fidelissimê. Anno post mortem Minnae uxoris amatissimae rationis causâ in matrimonium ducit Lenam ancillam robustam. Eadem uxor Thilo parit infantem alterum; quo fit, ut Tobias Thili puer primus a Lenâ negligatur. Thilus, qui uxorem suam mortuam intimo ex animo veneratur, magis magisque fit obnoxius uxori alteri, quae facta est familiae praeceptrix. Thilus animadvertit quidem Lenam Tobiae iniustê ac crudeliter malefacere, sed cum lubidine suâ Lenae sit serviliter subdita, nullo modo audet Tobiam tutari. Pater autem alioquin magnâ cum caritate curat Tobiam, quocum degit multum temporis.  
Qua re in dies magis perturbatur Thilus, qui iterum iterumque se dedat visionibus uxoris mortuae. In solitudine casulae suae custodiariae ad ferriviam Berolino-Vratislavianam sitae animus Thili magis magisque inclinatur ad Minnam suam adorandam; idem cultus uxoris mortuae paulatim fit morbosus.